Tweemaal feest!

TWEEMAAL FEEST!

Wat een bijzondere maand hadden we. Na de positieve berichten van de endocrinoloog op 12 maart werd op 26 maart aan Ineke de Steen der Wijzen uitgereikt. Dat is een onderscheiding van de Haagse Orde van Advocaten voor die advocaten die hun vak 40 jaar hebben uitgeoefend. Tijdens de jaarlijkse ordevergadering vond de uitreiking plaats. Het is een doorgezaagde steen, met twee koperen plaatjes. De weerspiegeling op de foto van Inekes kantoorinterieur maakt de gegraveerde tekst moeilijk zichtbaar. Maar daarop staat (links): Ubi judicia deficiunt bellum incipit (Waar oordelen ontbreken begint de oorlog) en (rechts): 22 mei 1974, Orde van Advocaten bij de Hoge Raad der Nederlanden, Mr. I. van Santbrink. De datum is die van de beëdiging van Ineke als advocaat. Waarom is Ineke advocaat bij de Hoge Raad der Nederlanden? Dat is een inmiddels achterhaalde titel. Vroeger mochten alleen advocaten in het arrondissement Den Haag pleiten voor de Hoge Raad, ons hoogste rechtscollege dat in Den Haag zetelt. Dus waar een advocaat in Rotterdam gewoon advocaat was in de Rotterdamse Arrondissementsrechtbank, was een advocaat in het arrondissement Den Haag veel deftiger: die was advocaat bij de Hoge Raad. Alleen zij mochten cassatieprocedures voeren. Dat deden er overigens maar weinigen, want dat is een zeer specialistisch vak. Onze goede vriend Eduard van Staden ten Brink, die bij de uitreiking aanwezig was, is nog altijd een specimen van deze bijzondere tak in de advocatuur.

En dan de vrijdag voor Koningsdag, 24 april. Het bleek Zijne Majesteit de Koning behaagd te hebben om mij te benoemen tot lid in de Orde van Oranje Nassau. Op bijgaande foto staan burgemeester Bas Verkerk, Ineke en ik in de burgerzaal van het stadhuis te genieten. Natuurlijk, in heel Nederland zijn zo'n 1400 personen onderscheiden, en in Delft waren het er 14, maar toch doet zo'n blijk van waardering goed, zeker als je weet hoeveel moeite en werk de aanvragers en de ondersteuners zich daarvoor moeten getroosten.

Vaak wordt de decorandus op die dag om de tuin geleid met velerlei smoezen, en wordt hij/zij tot het laatste moment onwetend gehouden van wat er gaat gebeuren. Dat overkwam mijn schoonzusje, Marja van Doorninck - Kruzinga. Mijn broer Piet had haar gevraagd om nog even naar de kapper te gaan, want zij waren uitgenodigd om de uitreiking van mijn onderscheiding in Delft bij te wonen. Marja vond het wat overdreven, maar goed. Op de dag zelf reed Piet eerst richting Delft, maar nam hij volgens Marja vervolgens toch de verkeerde afslag. Maar Piet reed. Totdat Marja het stadhuis van Oegstgeest zag, met daarvoor haar (schoon)kinderen en zusjes..... Het kwartje viel.

In mijn geval kon dit niet. Een aanvraag moet voor 1 juli gedaan worden. Vlak daarna hoorden we de eerste, zeer onheilspellende berichten van mijn ziekte. Ineke heeft toen met het kabinet van de burgemeester contact opgenomen, om te bezien of een eerdere uitreiking dan eind april 2015 mogelijk zou zijn, als dat nodig was. Daaraan heeft de gemeente geweldig meegewerkt. In feite lag er al in november 2014 een toestemming om mij de onderscheiding uit te reiken, als dat in verband met mijn gezondheid nodig zou zijn. Gelukkig niet dus. Maar ik was wel helemaal op de hoogte. En dat was ook nodig omdat ik ook het aanvangstijdstip van de plechtigheid nooit kon halen. Mijn ziekte brengt problemen met mijn ontlasting met zich mee. Ik kan daardoor 's morgens voor 11:00 uur eigenlijk geen afspraken maken. En 09:00 uur is helemaal onhaalbaar. Ook daar is in overleg een mouw aan gepast: ik kon tijdens een intermezzo in de plechtigheid om 11:00 uur met Ineke, (schoon)kinderen en ondersteuners geruisloos (nou ja, onder applaus) binnenschuiven.

De hele gang van zaken heeft er wel toe geleid dat ik de Staatscourant en de landelijke pers niet gehaald heb. In de (concept)publicatie was mijn naam namelijk niet opgenomen omdat er een mogelijke eerdere uitreikingsdatum zou zijn. Maar hier lig ik niet wakker van.

Inmiddels genieten Ineke en ik van de geurende boeketten in ons huis, en van de vele mailtjes en brieven van vrienden en bekenden.

Hartelijke groeten,
Dami.