Even een tussentijds bericht, zonder opmaak.
In mijn vorige blog meldde ik al dat de situatie niet meer stabiel was. We gingen nog niet van medicatie wisselen, maar aan de conditie werken, want de nieuwe medicatie (Sutent) doet wel een aanslag op mijn weerstandsvermogen. Of het daarom wijs is om in deze corona-periode met deze medicatie te starten is de vraag. We hebben anderzijds weinig keuze. Het is een lelijk dilemma. En los van corona was er toch al een afweging: wegen de bijwerkingen van deze medicatie op tegen de mogelijke levensverlenging, en wat is dan de kwaliteit van leven? We zitten nu vol met afwegingen en keuzes, en gelukkig kunnen we daar als gezin open en eerlijk met elkaar over praten.
Inmiddels ben ik wel gestart met de nieuwe medicatie. Die wordt heel geleidelijk opgebouwd: 1/3 eerste twee weken, dan twee weken 2/3, en daarna 3/3. Intussen de bijwerkingen monitoren. Morgen krijg ik nog nadere informatie van het EMC over extra vragen die we hebben na ons gesprek met de specialist en de oncologie-verpleegkundige. Maar ik wilde met deze blog niet langer wachten.
Ineke gaat intussen nog gestaag vooruit. Naast de sondevoeding willen aspergepuntjes met geprakt ei er beslist wel in! Maar voor vervoer blijft ze van mij afhankelijk. En daar gaat het straks knellen. We moeten er rekening mee houden dat ik dat over een half of een heel jaar niet meer kan. En dan zit Ineke wel erg geïsoleerd op de plek waar we nu wonen. Het is een heerlijk appartement, maar er zijn weinig of geen voorzieningen (winkels etc.) in de buurt. Daarvoor zijn we echt op Delft aangewezen. En als ik er niet meer ben vindt Ineke dit appartement voor haar alleen te groot, en ook erg duur.
Kortom: we gaan noodgedwongen weer verhuizen! Wij vonden een koper voor ons appartement, en wij kochten een kleiner appartement in de binnenstad, met bibliotheek, winkels, theater binnen Ineke's loopafstand. Beide transacties zijn inmiddels bijna rond. We kopen per 1/6, dan een maand voor verbouwen, en verhuizen en leveren aan onze kopers per 1/7. Opnieuw spannende tijden ook in dit opzicht, want er valt weer veel te plannen en te coördineren. Ik hoop dat me dat voorlopig blijft lukken. Het houdt me natuurlijk wel bezig. Dat leidt enorm af. We moeten weer verder ontzamelen, en dat is in deze tijd, waarin musea zeer beperkte middelen hebben, en andere mogelijke ontvangers ook niet staan te trappelen, best lastig. Maar ik heb inmiddels een goed contact met de archivaris van het HCO (Historisch Centrum Overijssel) die meedenkt over waar het familiegoed naar toe zou kunnen, en ook wil bemiddelen.
Opruimen, en ons voorbereiden. Daar komt het de komende tijd op neer. We willen onze geplande vakantie in Ootmarsum begin mei wel door laten gaan. Of de (klein)kinderen komen zal van de situatie afhangen. Maar er zijn voldoende zaken die we met HCO en het Deventer archief willen doornemen/overdragen, kortom: opruimen.
Zo blijft er veel werk aan de winkel, terwijl ik een afnemende conditie moet vrezen. Het zal, cru en met Rutte gezegd, een intelligente lock-down moeten worden.
Maar bovenal: zorg voor elkaar!
Dami.
