Op dinsdag 22 november mocht Matthias met ons mee naar Jan Ewout van der Putten in Den Haag. Een groot huis in het Bezuidenhout, waar hij naar hartenlust kon spelen, terwijl wij ons aan "het boek" wijdden. De rode zuidwester ontbreekt, maar het zou beertje Paddington kunnen zijn, die uit of op reis gaat! "Het boek" vordert inmiddels gestaag, maar is zeker nog niet klaar.
Een ander uitje was het Concertgebouw op 25 oktober. Hannes Minnaar speelde mijn favoriete pianoconcert, dat in G van Ravel. Geëmotioneerd genoten. Omdat het een middagconcert was boekten we een lunch vooraf in de brasserie. Daar nam Ineke deze foto van me, met de prachtige stropdas die ik van Judith kreeg. Voor een middagconcert waren we overduidelijk overdressed , maar daar had ik even lak aan.
Mijn vorige blog heette "Met goede moed de winter in". Ik had in die blog nog wel meer willen melden, maar door een onhandige druk op een knop vloog die blog ontijdig de wereld in. Zo ontstond een kort, wel erg kernachtig bericht over de stand van mijn gezondheid.
Deze blog heet: "Uitjes en een logeerpartij". Daarin nu meer over een ongewenste logeerpartij.
Terug uit Den Haag ging ik eten koken. Ik kreeg tijdens het koken steeds meer last van mijn maag (?), en werd misselijk. Eten wel klaargemaakt, maar geen hap door mijn keel gekregen. Overgegeven, en vervolgens toch maar achter mijn bureau gekropen om nog wat te werken. Vervolgens een hevige koortsaanval. Ik weet nu wat het is als men zit te klappertanden van de koorts. Rillen van de koorts was te zacht uitgedrukt: al mijn spieren waren hevig in beweging. Natuurlijk was de thermometer kapot, maar Ineke zag zo wel dat dit niet ging. Dus rond 21:30 uur via de huisartsenpost naar de SEH waar allerlei onderzoek plaatsvond. Diagnose arts SEH: blokkade van de galwegen, mogelijk als gevolg van druk van de tumor op de galwegen gepaard gaande met een ontsteking. Woensdagochtend rond 02:00 uur viel daarom de beslissing: acute opname in het ziekenhuis. Eerste doel: bestrijding van de ontsteking (antibiotica via infuus), tweede doel: opheffen van de blokkade van de galwegen. Omdat de oorzaak van de blokkade nog onduidelijk was (hetzij de tumor, hetzij ordinaire galstenen) werd besloten tot een kijkoperatie (ERCP, zie Google) waarbij via de mond/keelholte een slangetje via de organen in de gal wordt gebracht. Dan wordt bepaald welke ingreep nodig is. In mijn geval bleek de blokkade niet door galstenen te worden veroorzaakt, en dus door de tumor. Met name de centrale galweg was geblokkeerd. Via het slangetje is daarom een stent in deze galweg aangebracht, die daardoor nu weer kan functioneren. In een voorafgaande echo was bovendien gebleken dat de galweg bovenin geblokkeerd was, maar onderin verwijd. Nu komen de galwegen uit in de dunne darm. Door die verwijding ontstaan gemakkelijk ontstekingen door binnendringen van de darminhoud. De kijkoperatie vond uiteindelijk vrijdagmiddag plaats, en daarna was het afwachten of de antibiotica de ontsteking effectief bestreden en de koorts deden dalen, en of ik koortsvrij bleef. De operatie is gelukt, en na zaterdag ging de koorts inderdaad zakken. Na overleg met mijn primaire behandelaar in het EMC mocht ik dinsdagmorgen weer naar huis.
Het was een logeerpartij die ik niet gauw zal vergeten. Mijn indrukken ervan ga ik nog wel aan het papier (of de schijf) toevertrouwen, want ik heb kennisgemaakt met een geheel andere, parallelle wereld. Als je tot het ziekenhuisbed veroordeeld bent, leef je vervolgens in een volkomen ander regime, en resteert er niet veel anders dan aanpassen, waarnemen en analyseren. Ik wil iets daarvan beslist vastleggen.
Ik nam enkele dagen voor mijn onvrijwillige vertrek naar het ziekenhuis vanuit de erker op de eerste etage van ons huis deze mooie herfstfoto van het Kanaal en een van de platanen. Zo'n mooi plekje is toch uniek? Blij dat ik hiervan nog even mag genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten